آیا استفاده مجدد از ظروف پلاستیکی ایمن است

بین جعبه های بیرون بری محکم، وان های مارگارین، و ارزان قیمت ظروف پلاستیکی ، در عصر امروز یافتن خانه ای برای ماکارونی باقیمانده کار سختی نیست. در واقع، یک زن آمریکایی به طور متوسط ​​22 ظرف پلاستیکی غذا دارد و نیمی از زنان از بسته بندی مواد غذایی به عنوان ظروف نگهداری استفاده می کنند.

این ممکن است مدبرانه به نظر برسد، اما در میان کارشناسان، در واقع دلیلی برای نگرانی است. در کوتاه مدت، بزرگترین خطر آلودگی باکتریایی است. اگر یک ظرف پلاستیکی برای یک بار استفاده در نظر گرفته شده است، ممکن است برای تمیز کردن آسان طراحی نشده باشد، به طور بالقوه اجازه می دهد تا میکروب ها هر چه مدت بیشتری به آن آویزان می شوید تکثیر شوند.

به عنوان مثال، اگر دهانه بسیار باریکی مانند بطری نوشابه دارید، اساساً تمیز کردن مؤثر آن غیرممکن است، به جز ریختن مایع در حال جوش در داخل آن برای از بین بردن همه باکتری ها. و این باعث به خطر افتادن پلاستیک می شود. برخی از محققان آب بطری‌های آب دانش‌آموزان دبستانی را که بسیاری از آن‌ها به‌طور مداوم بدون شستشو پر می‌شدند، آزمایش کردند و دریافتند که تقریباً دو سوم نمونه‌ها حاوی باکتری کافی برای نامناسب بودن برای مصرف هستند.

اما در مورد ظروف که به راحتی تمیز می شوند، مانند آن کاسه های کوچک سوپ پلاستیکی از درزهای بیرون آوردن چه می توان گفت؟ اگرچه ممکن است بتوانید باقیمانده‌های غذا را کاملاً بشویید، اما این بدان معنا نیست که باید این ظروف را به مجموعه غذاخوری خود اضافه کنید.

چرا؟ اگر آنها را در مایکروویو گرم کنید، آنها را در ماشین ظرفشویی بیندازید یا برای مدت طولانی در آفتاب بگذارید، مواد شیمیایی موجود در برخی ظروف، به خصوص آنهایی که برای استفاده مجدد طراحی نشده اند، می توانند از پلاستیک خارج شده و وارد غذای شما شوند. از زمان

اما قبل از اینکه وان خود را پرتاب کنید، قسمت پایین آن را برای کد بازیافت بررسی کنید، عددی که می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید ظرف شما از چه نوع پلاستیکی ساخته شده است. اگر شماره 2، 4 یا 5 را مشاهده کردید، به احتمال زیاد در معرض مواد شیمیایی هستید، به این معنی که می توانید با خیال راحت از ظرف خود استفاده مجدد کنید.

بیشتر ظروف قابل استفاده مجددی که در فروشگاه خریداری می کنید از پلاستیک شماره 5 یا پلی پروپیلن ساخته شده اند که خطر شسته شدن شیمیایی کمی دارد. همچنین معمولاً برای ظروف ماست، وان مارگارین و بطری برای غذاهای قابل ریختن مانند شربت استفاده می شود.

همین امر در مورد پلی اتیلن با چگالی کم (کد بازیافت شماره 4) که اغلب برای فیلم های بسته بندی استفاده می شود و پلی اتیلن با چگالی بالا (کد بازیافت شماره 2) که پارچ های شیر از آن ساخته می شوند نیز صدق می کند. نرم‌کننده‌ها معمولاً در این پلاستیک‌ها استفاده نمی‌شوند، بنابراین تنها چیزی که باید مراقب آن باشید، فراتر رفتن از حداکثر دمای استفاده است، فقط برای جلوگیری از تاب برداشتن یا تغییر شکل آنها.

برای احتیاط، اگر از ظروف پلاستیکی استفاده مجدد می‌کنید، حتی آنهایی که دارای کدهای بازیافت «ایمن» هستند، سعی کنید استفاده از آن‌ها را محدود به غذاهایی با اسیدیته، قند، چربی و الکل مشابه با اقلامی کنید که در ابتدا در آنها وجود داشت. به عنوان مثال، از یک ظرف پلاستیکی کوتاه کننده برای نگهداری سس سالاد مبتنی بر سرکه استفاده نکنید. به این ترتیب ظرف پلاستیکی تا زمانی که ممکن است یکپارچگی خود را حفظ می کند.