مواد جدید ظرف غذا I

از ماشین گرفته تا بسته بندی مواد غذایی و از هواپیما گرفته تا خودکار، می توانید هر چیزی را از پلاستیک بسازید. اما یک مشکل وجود دارد. پلاستیک ها مواد شیمیایی مصنوعی (به طور مصنوعی) هستند که به دنیای ما تعلق ندارند و به خوبی با طبیعت ترکیب نمی شوند. پلاستیک های دور ریخته شده عامل بزرگی برای آلودگی، بهم ریختن رودخانه ها، دریاها و سواحل، کشتن ماهی ها، خفگی پرندگان و تبدیل محیط زیست ما به مکانی بسیار کم جذاب هستند.

می دانید، پلاستیک ها پلیمرهای مبتنی بر کربن هستند و ما آنها را بیشتر از نفت می سازیم. آنها فوق العاده همه کاره هستند. با این حال، مشکل این است که پلاستیک خیلی خوب است. ما از آن برای اقلام یکبار مصرف و کم ارزش مانند ظروف غذا و بسته بندی محصولات استفاده می کنیم، اما هیچ چیز خاصی در مورد بیشتر پلاستیک ها یکبار مصرف وجود ندارد. به طور متوسط، ما قبل از خلاص شدن از شر کیسه های پلاستیکی به مدت 12 دقیقه از آنها استفاده می کنیم، اما ممکن است 500 سال طول بکشد تا در محیط تجزیه شوند.

خلاص شدن از شر پلاستیک بسیار دشوار است. سوزاندن آنها می تواند مواد شیمیایی سمی مانند دیوکسین ها را تولید کند، در حالی که جمع آوری و بازیافت آنها نیز دشوار است، زیرا انواع مختلفی دارند و هر کدام باید با فرآیند متفاوتی بازیافت شوند. اگر ما فقط از مقادیر کمی پلاستیک استفاده کنیم، بد نیست، اما از آنها در مقادیر شگفت انگیز استفاده می کنیم.

ما به معنای واقعی کلمه در پلاستیک غرق می شویم که نمی توانیم از شر آن خلاص شویم. و ما بیشتر آن را از نفت، که یک منبع تجدید ناپذیر است که به طور فزاینده ای گران می شود، به دست می آوریم. تخمین زده می شود که روزانه 200000 بشکه نفت صرف ساخت بسته بندی های پلاستیکی برای ایالات متحده می شود.

از قضا، پلاستیک ها برای ماندگاری مهندسی شده اند. ممکن است متوجه شده باشید که برخی از پلاستیک ها پس از قرار گرفتن طولانی مدت در نور روز، به تدریج شروع به کدر شدن یا زرد شدن می کنند. برای جلوگیری از این اتفاق، تولیدکنندگان پلاستیک معمولاً مواد شیمیایی تثبیت کننده اضافی را معرفی می کنند تا عمر طولانی تری به محصولات خود بدهند. با توجه روزافزون جامعه به حفاظت از محیط زیست، تاکید جدیدی بر طراحی پلاستیک هایی که خیلی سریع تر از بین می روند، وجود دارد.

به طور کلی، پلاستیک های به اصطلاح دوستدار محیط زیست به سه نوع تقسیم می شوند:

1. پلاستیک های زیستی ساخته شده از مواد طبیعی مانند نشاسته ذرت.

2. پلاستیک های زیست تخریب پذیر ساخته شده از پتروشیمی های سنتی، که مهندسی شده اند تا سریعتر تجزیه شوند.

3. پلاستیک های سازگار با محیط زیست/بازیافت، که صرفاً از پلاستیک ساخته شده اند مواد پلاستیکی بازیافتی به جای پتروشیمی خام.