صنعت کانتینر مواد غذایی پلاستیکی من

تصور زندگی بدون انعطاف پذیر ، شفاف و مقاوم در برابر آب تقریبا غیرممکن است بسته بندی مواد غذایی ، بدون کیسه های ساندویچ پلاستیکی ، فیلم یا قفسه های پر از کوزه های پلاستیکی ، وان و لوله و کیسه ها و جعبه های بادوام.

در حالی که ذخیره مواد غذایی در ظروف به هزاران سال باز می گردد ، و غذا از دهه 1700 و قوطی از دهه 1800 در بطری ها فروخته می شود ، آنچه ممکن است در نظر گرفته شود عصر مدرن بسته بندی مواد غذایی در دهه 1890 آغاز شد که کراکرها برای اولین بار در کاغذهای بسته بندی شده بسته بندی می شدند. کیسه های داخل یک جعبه مقالات. پلاستیک و سایر مصنوعی در دهه 1920 و 1930 ظاهر شدند ، اندکی پس از آنکه شرکت های شیمیایی شروع به آزمایش ترکیبات مبتنی بر نفت و پیشگام مواد جدید کردند که می تواند برای خانه و همچنین کاربردهای صنعتی استفاده شود.

سریع به جلو به سال 2014 ، به بالا 6000 ماده مختلف تولید شده توسط سازمان های مختلف دولتی ذکر شده است که برای استفاده در مواد تماس غذایی در ایالات متحده و اروپا تأیید شده است ، موادی که می توانند به طور قانونی به بسته بندی مواد غذایی مصرف کننده ، ظروف مواد غذایی خانگی و تجاری ، فرآوری مواد غذایی بروند تجهیزات و سایر محصولات.

تجزیه و تحلیل های اخیر شکاف های قابل توجهی در آنچه در مورد اثرات بهداشتی و زیست محیطی بسیاری از این مواد شناخته شده است ، نشان داده و سؤالاتی درباره ایمنی دیگران ایجاد کرده است. یک مطالعه نشان داده است که 175 ماده شیمیایی مورد استفاده در مواد تماس با مواد غذایی نیز توسط دانشمندان و سازمان های دولتی به عنوان مواد شیمیایی نگرانی شناخته می شوند ، مواد شیمیایی شناخته شده که دارای عوارض سلامتی نامطلوب هستند.

احتمالاً ، هدف اصلی بسته بندی مواد غذایی نگه داشتن مواد غذایی برای خوردن غذا است. اما ما در مورد چیزهایی که غذای ما را احاطه کرده است ، واقعاً چه می دانیم؟ ما در مورد چگونگی تعامل این مواد با غذایی که لمس می کنند یا تأثیرات احتمالی آنها بر سلامت انسان و محیط زیست می دانیم چه می دانیم؟

در ایالات متحده ، FDA مواد تماس با مواد غذایی را تنظیم می کند و آنها را به عنوان "مواد افزودنی مواد غذایی غیرمستقیم" طبقه بندی می کند. این مواد ، که تحت صلاحیت مواد مخدر و مواد آرایشی مواد غذایی قرار دارند ، نه تنها پلیمرهایی که پلاستیک را تشکیل می دهند بلکه رزین ها و روکش های مورد استفاده در روکش های قوطی و درب های شیشه ای ، رنگدانه ها ، چسب ها ، بیوکیدها و آنچه FDA را به طرز جذاب می نامد "شامل می شود. Slimicides. " FDA این مواد را از مواد اضافه شده به خود مواد غذایی متمایز می کند و توضیح می دهد که مواد تماس با مواد غذایی در چنین مواد غذایی تأثیر فنی ندارند ، به این معنی که قرار نیست این مواد غذایی را که لمس می کنند تغییر دهند.

مواد شیمیایی بسته بندی مواد غذایی فاش نمی شوند و در بسیاری موارد ما داده های سمی یا قرار گرفتن در معرض نداریم. به عبارت دیگر ، بسته بندی مواد غذایی نیازی به هیچ اطلاعاتی در مورد آنچه از آن ساخته شده است. هرگونه اطلاعاتی داوطلبانه است ، غالباً به سمت تسهیل بازیافت و گاهی بخشی از کمپین های بازاریابی که یک محصول را "عاری از" ماده ای از نگرانی ها اعلام می کند .