نحوه درمان کارد و چنگال پلاستیکی استفاده شده

کارد و چنگال پلاستیکی اغلب به عنوان یک گزینه کم هزینه و مناسب برای استفاده تجاری یا شخصی استفاده می شود. این ظروف سبک وزن هستند، حمل و نقل آسانی دارند و به جای تمیز کردن و استفاده مجدد می توان آنها را دور انداخت. با این حال، برخی از مردم فکر می‌کنند که خرید و استفاده از ظروف پلاستیکی می‌تواند مشکلات زیست‌محیطی ایجاد کند، هزینه‌های کلی را بالا ببرد و بر منابع طبیعی و دفن زباله‌ها تأثیر منفی بگذارد.

همانطور که همه می‌دانند، کارد و چنگال پلاستیکی معمولاً توسط مشاغل خدمات غذایی و افراد برای کاهش هزینه‌ها استفاده می‌شود. ظروف پلاستیکی برای خرید، نگهداری و نگهداری نسبتاً ارزان هستند. این به رستوران های تحویل و تحویل اجازه می دهد تا گزینه ای کم هزینه را به مشتریان ارائه دهند. اغلب، این مشتریان ظروف پلاستیکی را پس از استفاده از آنها بیرون می اندازند. افراد اغلب ظروف پلاستیکی را برای استفاده در منزل یا مسافرت می خرند. انداختن کارد و چنگال مستعمل در محل کارد و چنگال خانه راحت تر از تمیز کردن و نگهداری آن است.

با این وجود، از نظر محیطی، کارد و چنگال پلاستیکی معمولاً گزینه گران قیمتی است. موادی که این چنگال‌ها، قاشق‌ها و چاقوها از آن ساخته می‌شوند معمولاً از نوع پلاستیک قابل بازیافت نیستند. اگر این ظروف از پلاستیک قابل بازیافت ساخته شده باشند، ایستگاه های بازیافتی که آنها را می پذیرند اغلب در موقعیت مناسبی قرار ندارند.

دفع کارد و چنگال پلاستیکی به تراکم محل های دفن زباله می افزاید و گاهی آبراه ها را آلوده می کند. محصولات مبتنی بر نفت صدها سال در محل های دفن زباله بدون هوا دوام می آورند. این مواد همچنین حاوی اجزای مضری مانند بیسفنول-A یا BPA هستند که می توانند وارد غذا، خاک و آب زیرزمینی شوند.

یکی دیگر از ایرادات محیطی ظروف پلاستیکی، منابع و قدرت زیادی است که برای ایجاد آنها لازم است. بیشتر پلاستیک ها از نفت ساخته می شوند، منبعی تجدید ناپذیر که بازیابی، پالایش و حمل و نقل آن هزینه بر است. فرآیندهای مورد استفاده برای تبدیل نفت به پلاستیک های یکبار مصرف نیز گازها و محصولات جانبی شیمیایی را ایجاد می کند که معمولاً برای مردم و محیط زیست مضر هستند.

اگر به کارد و چنگال پلاستیکی یکبار مصرف نیاز است، یکی از گزینه ها کارد و چنگال قابل کمپوست است. این ظروف از موادی تشکیل شده‌اند که به راحتی تجزیه می‌شوند و در درجه اول از شکر ذرت با فرآوری خاصی استفاده می‌شوند. این ظروف مزایا و معایب خاص خود را دارند، زیرا در بیشتر مناطق، شرکت های بازیافت آماده پردازش آنها نیستند. افراد می توانند آنها را به سطل های کمپوست خود اضافه کنند. با رطوبت و هوای کافی، کارد و چنگال های قابل کمپوست می توانند به راحتی تجزیه شوند. اگر ظروف قابل کمپوست به درستی دور ریخته نشوند، به درستی تجزیه نمی شوند و تا زمانی که ظروف پلاستیکی مبتنی بر نفت هستند دوام خواهند داشت. اطلاعات بیشتر به آدرس زیر مراجعه فرمایید: 0.