نکاتی برای استفاده مجدد از ظروف پلاستیکی

بحث های زیادی در مورد خطرات استفاده از پلاستیک، به ویژه مربوط به بیسفنول A یا BPA وجود دارد. ما سعی می کنیم از خرید هر چیزی در پلاستیک خودداری کنیم، اما در طول سال ها، ظروف پلاستیکی مانند ظروف ماست یک لیتری را خریداری کرده ایم که برای نگهداری مواد غذایی در یخچال استفاده می کنیم. آیا این ایدهی بدی است؟ ما بارها آنها را می شوییم و دوباره استفاده می کنیم و نمی دانیم که آیا مواد شیمیایی به مواد غذایی ذخیره شده نفوذ می کنند؟ ما همچنین کیسه های پلاستیکی را برای خرید عمده مواد غذایی می شستیم و دوباره استفاده می کنیم. آیا این نیز می تواند خطرناک باشد؟ ما ندیده ایم که به این موضوع رسیدگی شود و امیدواریم پاسخی داشته باشید.

اکنون که عمیقاً وارد عصر پلاستیک شده‌ایم، سؤالات مربوط به ایمنی مواد و تأثیرات زیست‌محیطی کمی پیچیده‌تر از دوره‌های فناوری قبلی مانند عصر برنز یا آهن شده‌اند.

ظروف ماست شما احتمالاً از پلی پروپیلن (PP) یا پلاستیک شماره 5 ساخته شده اند که حاوی BPA نیست، یک ماده شیمیایی استروژنی که ما می دانیم مضر است. پلاستیک شماره 7 پلاستیکی است که ممکن است حاوی BPA باشد. بنابراین ظروف ماست ممکن است برای استفاده مجدد بی خطر باشند، اگرچه مطالعه اخیر در چشم انداز سلامت محیطی نشان می دهد که همه انواع پلاستیک های مورد استفاده در ظروف غذا، قوطی های نوشیدنی، بطری های پلاستیکی و بسته بندی ها در صورت استفاده مجدد می توانند فعال کننده های استروژنی را آزاد کنند، و ما می دانیم که چنین مواد شیمیایی می تواند مضر باشد.

ممکن است مقادیر آزاد شده برای ایجاد مشکل بسیار ناچیز باشد، اما اگر می‌خواهید ایمنی کاملاً مطمئنی داشته باشید، غذا را فقط در ظروف شیشه‌ای نگهداری کنید. اگر از ظروف پلاستیکی مجدد استفاده می کنید، توصیه های گروه کاری محیط زیست را دنبال کنید و فقط از شماره 1، 2، 4 یا 5 استفاده کنید، اگرچه یک مطالعه نشان می دهد که دمای بالاتر می تواند باعث آزاد شدن آنتیموان فلز سنگین از شماره 1، PET شود. و از آنجایی که گرما باعث تشدید مواد شیمیایی آزاد می شود، هرگز با هیچ نوع ظرف پلاستیکی مایکروویو نروید و غذای داغ را در آن قرار ندهید.

همانطور که اشاره شد، بسیاری از شماره 7 ظروف پلاستیکی حاوی BPA است، و اگرچه BPA در حال حذف شدن است، نباید از هیچ ظرف شماره 7 استفاده کنید، مگر اینکه مطمئن باشید که فاقد BPA است. ترسناک ترین چیز این است که برخی از شیشه شیرهای کودک، اسباب بازی ها و فنجان های نوشیدنی حاوی BPA هستند که جنین ها و کودکان نسبت به بزرگسالان در برابر آن آسیب پذیرتر هستند. همچنین، BPA در مکان‌های دیگر، از جمله آستر برخی بطری‌های فلزی آب و در قوطی‌های غذا و نوشیدنی در سطوح احتمالاً مضر، کمین می‌کند.

در حالی که صنعت مواد غذایی رسیدن BPA به سطوح خطرناک در مواد غذایی را انکار می کند، هیئت منصفه همچنان خارج است. شواهدی از خطرات، EPA و مؤسسه ملی بهداشت را بر آن داشته تا تحقیقات بیشتری در مورد این ماده انجام دهند. خانوارهایی که مواد غذایی و نوشیدنی های کنسرو شده زیادی مصرف می کنند، به خصوص اگر بچه دارند، ممکن است بخواهند تا زمانی که به نتایج آن مطالعه دست یابیم، این مقدار را کاهش دهند.

بنابراین، اگرچه استفاده مجدد معمولاً به بازیافت ارجحیت دارد، اما در مورد ظروف پلاستیکی برای غذا و نوشیدنی، بازیافت انتخاب بهتری است.