ظروف یکبار مصرف غیر زیست محیطی چقدر می توانند مضر باشند؟

محصولات پلاستیکی ساخته شده از پلی استایرن، پلی پروپیلن، پلی وینیل کلرید و سایر ترکیبات ماکرومولکولی برای ظروف یکبار مصرف پلاستیکی با سمیت کم، نقطه ذوب بالا، انعطاف پذیری قوی و تولید ساده مشخص می شوند. آنها به مواد عالی برای ساخت جعبه های ناهار یکبار مصرف با هزینه کم تبدیل شده اند و به طور تصادفی دور ریخته می شوند. با این حال، ظروف یکبار مصرف پلاستیکی نه تنها می توانند راحتی را برای ما به ارمغان بیاورند، بلکه عوارض جانبی مختلفی نیز ایجاد می کنند که باعث آلودگی مستقیم بدن انسان و آلودگی ثانویه برای محیط زیست می شود.

ظروف یکبار مصرف فوم در فرآیند تولید به مصرف تعداد زیادی از مواد تخریب کننده لایه اوزون عامل کف کننده، در نتیجه به خطر انداختن چتر زمین - لایه اوزون. زیرا دولت ما شروع به محدود کردن تولید ظروف یکبار مصرف فوم کرده است، بنابراین تولیدکنندگان غیرقانونی زیادی در بازار وجود دارد. در نتیجه کیفیت محصول به ویژه بهداشت به یک مشکل تبدیل شده است. مواد سمی و مضر (مانند عوامل کف زا) در دماهای بالاتر حل می شوند و جذب غذا می شوند و در نتیجه باعث آلودگی ریز برای بدن انسان و آسیب طولانی مدت رسوب به سلامتی می شوند. اگر مواد مضر بیش از حد استاندارد باشد، آسیب جدی تر خواهد بود. دوره تخریب جعبه های ناهار ساخته شده از پلی استایرن بسیار طولانی است که در محیط معمولی می تواند به حدود 200 سال برسد. یعنی در یک دوره زمانی طولانی "راه خود را می رود" و مورفولوژی پلیمر خود را بدون تغییر نگه می دارد. بنابراین، نه تنها محیط زیست را تخریب می کند، بلکه آسیب زیادی به بقای انسان وارد می کند.

پوشش جنگلی چاپستیک های چوبی یکبار مصرف در چین تنها 16.55 درصد است، اما این کشور بزرگ صادر کننده چاپستیک های چوبی یکبار مصرف است. صنعت چاپستیک یکبار مصرف در شمال چین سالانه 15 میلیارد جفت چاپستیک چوبی به ژاپن و کره صادر می کند که 1.3 میلیون متر مکعب مصرف می کند که معادل کاهش 2 میلیون متر مکعب ذخایر جنگلی است. چاپستیک ها در فرآیند فرآوری با بخور دی اکسید گوگرد سفید می شوند. هر چه زمان بخور طولانی تر باشد، چاپستیک ها سفیدتر هستند، بوی اسید بیشتری دارند. پس از سفید کردن با بخور دی اکسید گوگرد، سازنده معمولاً از فرآیند جوش غفلت می کند.

دی اکسید گوگرد باقیمانده، همراه با مواد دیگر، به سولفیت تبدیل می شود که تصور می شود علت بالقوه آسم در جامعه پزشکی باشد. در عین حال، فرآیندهای حمل و نقل و عمده فروشی چاپستیک های یکبار مصرف پیچیده است و کل فرآیند بارها توسط افراد مختلف انجام می شود. به منظور جلوگیری از رطوبت و حشرات، داروهای مختلف در حمل و نقل و نگهداری اسپری می شود. چاپستیک‌های یکبار مصرف نمی‌توانند نه تنها به شاخص‌های حسی و فیزیکی و شیمیایی، بلکه به ابتدایی‌ترین شاخص‌های بهداشتی مانند محتوای باکتریایی نیز برسند. آنها خطرات بالقوه زیادی برای سلامتی دارند و رسانه‌ای هستند که منجر به بروز و گسترش بیماری‌های مختلف می‌شوند.