نحوه استفاده از فنجان های قسمت آشپزخانه

فنجان معمولاً در پخت و پز برای اندازه گیری اندازه دقیق قسمت مواد مایع و خشک در دستور العمل ها استفاده می شود. بیشتر آنها از فلز ، شیشه یا پلاستیک ساخته شده و از "فنجان 236.5 میلی لیتر) استاندارد 8 اونس (236.5 میلی لیتر) به عنوان واحد اصلی اندازه گیری استفاده می کنند. اگر اندازه گیری ها در اندازه گیری های امپریالیستی (فنجان ها ، قاشق چای خوری و غیره) انجام شود ، استفاده از فنجان های مناسب هنگام برخورد با لیست مواد تشکیل دهنده خشک و مایع مهم است. یک فنجان آرد به همان روش اندازه گیری نمی شود که یک فنجان روغن گیاهی است ، بنابراین آشپزها معمولاً دو مجموعه را در دست نگه می دارند. اندازه گیری های خشک معمولاً در ظروف پلاستیکی یا فلزی انجام می شود ، در حالی که مایعات ممکن است در لیوان های شفاف یا فنجان پلاستیکی اندازه گیری شوند.

نکته مهمی که باید هنگام استفاده از فنجان های قسمت در نظر داشته باشید استفاده از اندازه نزدیک به نیازهای دستور العمل است. یک مجموعه معمولی بسیاری از درجه بندی ها را نشان می دهد ، با شروع اندازه گیری 1/8 فنجان (مشابه یک قاشق غذاخوری) و از طریق کسری مشترک موجود در دستور العمل ها کار می کند: 1/4 ، 1/3 ، 1/2 و در آخر 1 فنجان کامل. هر نسبت دیگری را می توان از طریق ترکیبی از این اندازه های جام ایجاد کرد. فنجان های قسمت مایع ممکن است بسیار بزرگتر از خشکی باشند ، با اندازه 1 فنجان شروع می شود و در بعضی از مجموعه ها تقریباً یک گالن (30.2 لیتر) کار می کنند. اندازه فنجان های انفرادی ممکن است از طریق خطوط قابل مشاهده در طرفین یک فنجان با ظرفیت بزرگ مشخص شود.

آشپزها باید توجه داشته باشند که ، اندازه گیری های خشک معمولاً توسط حجم انجام می شود و نه با جرم. این می تواند برای افرادی که برای اندازه گیری مواد تشکیل دهنده در متریک استفاده می شوند گیج کننده باشد ، زیرا 1 فنجان آرد همان جرم 1 فنجان شکر گرانول را ندارد - این حجم آرد 120 گرم وزن دارد ، در حالی که یک فنجان شکر 200 گرم وزن دارد. بسیاری از کتاب های آشپزی و سایت های دستور العمل آنلاین تبدیل ها را برای رایج ترین مواد تشکیل دهنده ارائه می دهند.

اندازه گیری دستور العمل ها معمولاً شامل اطلاعات مهمی در مورد استفاده از فنجان های قسمت و نحوه بسته بندی مواد در آنها است. بر خلاف اندازه گیری های قاشق چایخوری ، که ممکن است شامل کلماتی مانند "گرد" یا "پله" باشد ، مواد خشک فرض می شود که سطح آن باشد. برخی از مواد تشکیل دهنده مانند قند قهوه ای ممکن است برای اندازه گیری دقیق محکم بسته بندی شوند ، در حالی که برخی دیگر مانند آرد ممکن است برای حجم سبک تر نیاز به الک شدن داشته باشند. فنجان های قسمت مایع فرض می کنند که سطح مایع در سطح چشم آشپز به خط مورد نظر می رسد. اندازه گیری 1 فنجان (236.5 میلی لیتر) آب در یک ظرف 10 فنجان (2.36 لیتر) می تواند منجر به قرائت نادرست شود ، بنابراین آشپزها باید سعی کنند از کوچکترین فنجان های ممکن استفاده کنند.

خوب ، یکی از اصلی ترین اشکالات فنجان های قسمت ، تعداد لازم برای طیف کاملی از اندازه گیری ها است. آشپزها باید حداقل یک مجموعه کامل از فنجان های خشک و مجموعه دیگر برای مایعات را نگه دارند. این می تواند به فضای ذخیره سازی قابل توجهی نیاز داشته باشد و حداقل یک یا دو اندازه حیاتی فنجان اغلب در نهایت از بین می رود. یک راه حل مدرن برای مشکل ذخیره و انقباض یک فنجان بخش جهانی است. این ابزار آشپزخانه یک سیلندر دو تکه است که تقریباً مانند یک سرنگ آزاد عمل می کند. سیلندر بیرونی حاوی تمام درجه های ممکن از هر دو اندازه گیری مایع و خشک است. یک سیلندر داخلی محکم به خط اندازه گیری مناسب کشیده می شود. سپس این ماده را می توان در ظرف قرار داد و از آن جدا شد. در صورت نیاز به ماده دیگری ، سیلندر داخلی می تواند دوباره به پایین کشیده شود تا اندازه گیری جدید اضافه شود. چندین ماده خشک یا مایع را می توان به یکباره اضافه کرد و سپس به عنوان یک واحد در کاسه مخلوط یا پردازنده مواد غذایی ریخت.