نحوه استفاده از فنجان های آشپزخانه

فنجان های بخش معمولاً در آشپزی برای اندازه گیری اندازه دقیق مواد مایع و خشک در دستور العمل ها استفاده می شود. بیشتر آنها از فلز، شیشه یا پلاستیک ساخته شده اند و از فنجان استاندارد 8 اونس (236.5 میلی لیتر) به عنوان واحد اصلی اندازه گیری استفاده می کنند. اگر اندازه‌گیری‌ها در اندازه‌گیری‌های امپریالیستی (فنجان، قاشق چای‌خوری، و غیره) انجام می‌شوند، در این صورت استفاده از فنجان‌های مناسب هنگام برخورد با فهرست‌های مواد خشک و مایع مهم است. یک فنجان آرد به اندازه یک فنجان روغن نباتی اندازه گیری نمی شود، بنابراین آشپزها معمولاً دو مجموعه را در دست دارند. اندازه گیری های خشک معمولاً در ظروف پلاستیکی یا فلزی انجام می شود، در حالی که مایعات را می توان در لیوان های شیشه ای شفاف یا پلاستیکی اندازه گیری کرد.

یکی از نکات مهمی که باید در هنگام استفاده از فنجان های پرش به خاطر داشته باشید این است که از اندازه نزدیک به نیاز دستور استفاده کنید. یک مجموعه معمولی درجه بندی های زیادی را مشخص می کند، که با اندازه گیری 1/8 فنجان (مشابه یک قاشق غذاخوری) شروع می شود و از طریق کسری های رایج موجود در دستور العمل ها کار می کند: 1/4، 1/3، 1/2، و در نهایت 1 فنجان کامل. هر نسبت دیگری را می توان از طریق ترکیبی از این اندازه های فنجان ایجاد کرد. فنجان های قسمت مایع ممکن است بسیار بزرگتر از فنجان های خشک باشند، که با اندازه 1 فنجان شروع می شوند و در برخی مجموعه ها تا حدود یک گالن (30.2 لیتر) کار می کنند. اندازه های تکی فنجان ممکن است از طریق خطوط قابل مشاهده که در کناره های یک فنجان با ظرفیت بزرگ حک شده است مشخص شوند.

آشپزها باید توجه داشته باشند که اندازه گیری های خشک معمولاً بر اساس حجم انجام می شود تا جرم. این می تواند برای افرادی که عادت به اندازه گیری مواد به صورت متریک دارند گیج کننده باشد، زیرا 1 فنجان آرد جرمی برابر با 1 فنجان شکر دانه ریز ندارد - این حجم آرد 120 گرم وزن دارد، در حالی که وزن یک فنجان شکر 200 گرم است. بسیاری از کتاب‌های آشپزی و سایت‌های دستور پخت آنلاین، تبدیل برای اکثر مواد اولیه را فراهم می‌کنند.

اندازه‌گیری‌های دستور معمولاً شامل اطلاعات مهمی در مورد این است که از کدام قسمت فنجان استفاده کنید و چگونه مواد باید در آنها بسته‌بندی شوند. بر خلاف اندازه‌گیری‌های قاشق چای‌خوری، که ممکن است شامل کلماتی مانند «گرد» یا «هیپینگ» باشد، مواد خشک در سطح فرض می‌شوند. برخی از مواد مانند شکر قهوه ای برای اندازه گیری دقیق ممکن است باید محکم بسته بندی شوند، در حالی که برخی دیگر مانند آرد ممکن است نیاز به الک کردن برای حجم کمتری داشته باشند. فنجان های قسمت مایع فرض می کنند که سطح مایع به خط مورد نظر در سطح چشم آشپز می رسد. اندازه گیری 1 فنجان (236.5 میلی لیتر) آب در ظرف 10 فنجان (2.36 لیتر) می تواند منجر به قرائت نادرست شود، بنابراین آشپزها باید سعی کنند از کوچکترین فنجان های ممکن استفاده کنند.

خوب، یکی از اشکالات اصلی فنجان های پرش، تعداد لازم برای طیف کامل اندازه گیری است. آشپزها باید حداقل یک مجموعه کامل فنجان خشک و یک مجموعه دیگر را برای مایعات نگه دارند. این می تواند به فضای ذخیره سازی قابل توجهی نیاز داشته باشد و حداقل یک یا دو اندازه مهم فنجان اغلب در نهایت ناپدید می شوند. یک راه حل مدرن برای مشکل ذخیره سازی و انقباض یک فنجان بخش جهانی است. این گجت آشپزخانه یک استوانه دو تکه است که تقریباً مانند یک سرنگ سر باز عمل می کند. سیلندر بیرونی شامل تمام درجه بندی های ممکن اندازه گیری مایع و خشک است. یک سیلندر داخلی محکم به سمت خط اندازه گیری مناسب پایین کشیده می شود. سپس می توان مواد را در ظرف ریخته و صاف کرد. اگر عنصر دیگری مورد نیاز است، سیلندر داخلی را می توان دوباره پایین کشید تا اندازه گیری جدید اضافه شود. می توان چندین ماده خشک یا مایع را به یکباره اضافه کرد و سپس به عنوان یک واحد در کاسه مخلوط کن یا غذاساز ریخت.