معنی عدد در ظرف پلاستیکی

تقریباً هر خانواده ای دارد ظروف پلاستیکی . آنها می توانند برای نگهداری غذا یا سایر اقلام کوچکتر برای ارتقای سازماندهی در خانه استفاده شوند. با این حال، آیا می دانید که برخی از پلاستیک ها واقعا قابل بازیافت نیستند؟ آیا از ظروف پلاستیکی ایمن برای زندگی استفاده می کنید؟ قبل از تصمیم به خرید ظروف پلاستیکی، راهنمای خرید زیر را بررسی کنید.

ابتدا باید انواع پلاستیک را بشناسید. پلاستیک ها بر اساس کد شناسایی رزینی به دسته هایی تقسیم می شوند. اگر چیزی از پلاستیک بخرید، معمولاً می توانید این کد شناسایی رزین را در پایین ظرف پلاستیکی ببینید. معمولاً با یک آرم مثلث بازیافت ارائه می شود که عددی را در وسط نشان می دهد. این عددی است که باید به آن توجه کنید.

شماره 1 به معنی پلی اتیلن ترفتالات (PET/PETE) است. این نوع پلاستیک را در بطری های پلاستیکی یا نوشابه های یکبار مصرف پیدا می کنید. هنگام خرید یکی از این موارد، مطمئن شوید که آن را پس از اولین بار استفاده دور بریزید. PET به سختی تمیز می شود و باکتری ها و طعم ها را جذب کرده و حفظ می کند.

شماره 2 به معنای پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) است. می توانید آن را در کوزه ها و بطری های مواد شوینده مایع پیدا کنید. HDPE مواد شیمیایی شناخته شده را به غذای شما منتقل نمی کند و به طور معمول برنامه بازیافت شهرداری آن را می پذیرد.

شماره 3 به معنی پلی وینیل کلراید (V یا PVC) است. به طور معمول می توان آن را در لوله های لوله کشی، بطری های روغن پخت و پز و بسته بندی گوشت یافت. پی وی سی حاوی فتالات - نوعی نرم کننده - است که رشد هورمونی را مختل می کند. اگر می خواهید از آن برای نگهداری مواد غذایی استفاده کنید، از این عدد 3 در ظرف پلاستیکی خود اجتناب کنید.

شماره 4 به معنای پلی اتیلن با چگالی کم (LDPE) است. این پلاستیک که در کیسه های مواد غذایی و بسته بندی های چسبناک یافت می شود، ایمن و قابل بازیافت است. با این حال، شاید کمتر شرکت بازیافتی وجود داشته باشد که بخواهد ظروف ساخته شده از LDPE را بگیرد.

شماره 5 به معنای پلی پروپیلن (PP) است که معمولاً در فنجان های ماست و بطری های ابری یافت می شود. این نوع پلاستیک ایمن و قابل بازیافت است. اما مانند LDPE، این مورد مورد علاقه شرکت های بازیافت برای مدیریت نیست.

عدد 6 به معنی پلی استایرن (PS) است. اگر یک قهوه بیرونی بخرید، به احتمال زیاد با فنجان های ساخته شده از PS سرو می شوید. این نوع پلاستیکی برای ظروف غذای شما توصیه نمی شود، زیرا می تواند استایرن را - مشکوک به سرطان زا برای انسان - وارد غذای ذخیره شده کند.

شماره 7 به معنای سایر انواع رزین های پلاستیکی است که در بالا ذکر نشده اند، که بیشتر در سال 1987 اختراع شدند. شامل پلی کربنات (PC)، پلی لاکتید (PLA) و پلاستیک های بدون BPA است. PLA برای ظروف مبتنی بر مواد غذایی مناسب است زیرا نوعی پلاستیک است که از منابع تجدیدپذیر با محتوای نشاسته بالا مانند سیب زمینی و نیشکر ساخته شده است. غیرقابل بازیافت است، اما از آنجایی که از گیاهان ساخته شده است، این پلاستیک ها را می توان کمپوست کرد. از سوی دیگر، باید از پلاستیک های بدون PC و BPA اجتناب شود. پلی کربنات تنها پلاستیک ساخته شده با بیسفنول A است، ماده ای که با مشکلات سلامتی مختلفی مانند بیماری قلبی و چاقی مرتبط است.3